Wat is porno gemaakt met generatieve AI?

Generatieve AI-pornografie is synthetische, erotische content die volledig wordt gegenereerd door algoritmen, zonder dat er echte mensen, foto's of videomateriaal aan te pas komen. Sinds 2024 groeit dit fenomeen explosief, mede dankzij de opkomst van krachtige tekst-naar-beeldmodellen. Via zogeheten 'prompts' kunnen gebruikers gedetailleerde, expliciete scènes laten genereren op basis van enkel tekst.

Dankzij de snelle technologische vooruitgang zijn de resultaten vaak griezelig realistisch. Dat leidt niet alleen tot technologische fascinatie, maar roept ook fundamentele ethische en juridische vragen op: wat betekent consent in een wereld waar fictieve lichamen bestaan? En hoe beschermen we identiteit en waardigheid als alles te faken is?

In tegenstelling tot deepfakes, die bestaande beelden manipuleren (bijvoorbeeld door gezichten op andere lichamen te plakken), creëert generatieve AI volledig nieuwe personen, lichamen en situaties. De content is dus "fictief", wat juridische aansprakelijkheid bemoeilijkt, maar de morele dilemma's blijven bestaan.

Deze technologie maakt gebruik van technieken zoals Generative Adversarial Networks (GAN's), waarbij twee neurale netwerken elkaar trainen: een generator en een discriminator. De nieuwste modellen kunnen lichaamshoudingen, context, gezichtsuitdrukkingen en zelfs omgevingsdetails herkennen en geloofwaardig reproduceren.

Het resultaat is content die nauwelijks nog te onderscheiden is van echte fotografie of film.

Nee. De meeste mainstream AI-platforms zoals DALL·E, Midjourney, Google Imagen en ChatGPT blokkeren expliciete seksuele en gewelddadige content via filters en moderatiesystemen.

Toch vinden gebruikers wegen om de restricties te omzeilen. Via open source-modellen zoals Stable Diffusion of LLaMA, vaak in aangepaste of "gejailbreakte" versies, worden deze filters verwijderd. Zulke toepassingen vereisen doorgaans technische kennis, lokale hardware en toegang tot datasets zonder ethische beperkingen.

Daarnaast bestaat er een bloeiende subcultuur van gebruikers die onderling prompts, instellingen en aangepaste scripts delen. Deze schaduwgemeenschap speelt een belangrijke rol in de verspreiding van AI-pornografie buiten de traditionele platforms om.

Er zijn geen exacte cijfers, maar alles wijst op snelle groei. Op gespecialiseerde platforms kunnen gebruikers met tokens of credits eigen AI-porno laten genereren, soms zelfs op basis van foto's of beschrijvingen van echte personen. Hierdoor ontstaan serieuze zorgen over non-consensuele synthetische pornografie.

Onderzoek toont aan dat 95 tot 98% van alle deepfakevideo's pornografisch van aard is. Dit benadrukt hoe sterk erotische toepassingen de deepfake-industrie domineren.

Het grootste risico is schending van privacy en menselijke waardigheid. Zelfs als beelden niet direct zijn gebaseerd op echte personen, kunnen ze daar sterk op lijken. Dit kan leiden tot reputatieschade, psychische schade, of zelfs afpersing.

Juridische bescherming loopt achter. De meeste wetten zijn geschreven voor traditionele media en erkennen synthetische beelden niet of onvoldoende. Wel zijn er eerste stappen: zo werd in mei 2025 in de VS de 'Take It Down Act' aangenomen, die platforms verplicht om deepfakeporno binnen 48 uur na melding te verwijderen.

In sommige steden, zoals San Francisco, werden populaire nudify-apps al offline gehaald onder publieke druk. Maar wereldwijd is de wetgeving gefragmenteerd, en veel landen hebben nog geen enkele regelgeving rond AI-pornografie.

De onderliggende ethische vraag blijft: als technologie fictie en realiteit volledig vervaagt, hoe beschermen we dan de grenzen van het menselijke?

Generatieve AI-pornografie markeert een kantelpunt in zowel technologische als morele zin. Terwijl traditionele AI-platforms dit soort content blokkeren, groeit een alternatieve onderwereld waarin grenzen vervagen. De combinatie van artistieke vrijheid, seksuele expressie en technologische kracht zorgt voor een explosieve cocktail van innovatie en risico.

De uitdaging ligt in het vinden van een nieuw evenwicht: tussen vrijheid en verantwoordelijkheid, tussen creativiteit en consent, tussen innovatie en integriteit.