Onderzoekers van CSIRO in
Australië hebben een unieke zachte robot-hand ontwikkeld om het kweken van jonge koralen een stuk makkelijker en minder fragiel te maken. De hand, of “gripper”, maakt het mogelijk om koraaltjes voorzichtig te verplaatsen tussen tanks zonder ze te beschadigen, volgens
CSIRO.
De gripper is ontworpen om te werken met een koraalfokrobot met de naam Coral Husbandry Automated Raceway Machine (CHARM). Die combinatie moet helpen om op grotere schaal koraal te kweken, iets wat van groot belang is voor pogingen om beschadigde koraalriffen wereldwijd te herstellen.
Waarom menselijke handen niet volstaan
Het handmatig verplaatsen van duizenden jonge koralen is arbeidsintensief en vraagt veel precisie. Elk koraaltje moet zorgvuldig van de ene tank naar de andere overgezet worden om groeicondities te behouden. Dat maakt het proces traag en foutgevoelig. Met de nieuwe robot-hand kan het werk geautomatiseerd worden, wat schaalvergroting mogelijk maakt.
Hoe de gripper is gemaakt
De robot-hand is speciaal ontworpen om zacht én precies te zijn. Om bestand te zijn tegen corrosie door zout water is hij niet van metaal, maar 3D-geprint uit een combinatie van harde kunststof en zacht rubber. Slechts een paar schroeven en bouten zijn van metaal.
De structuur is bedacht met behulp van AI-gestuurde “generative design”-algoritmes. Deze algoritmes hielpen bepalen hoe de gripper moet worden opgebouwd om veilig fragiele koraaltjes op te tillen en te verplaatsen zonder schade.
Wat betekent dit voor rifrestauratie?
De nieuwe technologie kan een belangrijke bijdrage leveren aan wereldwijde inspanningen om koraalriffen te herstellen. Rif-ecosystemen staan onder enorme druk door klimaatverandering, opwarming van oceaanwater, verontreiniging en andere bedreigingen. Door koraal op grote schaal te kweken en uit te planten, wordt de kans groter dat beschadigde riffen opnieuw opgebouwd kunnen worden.
De hoop is dat met de combinatie van CHARM-robot en robot-hand het proces op lange termijn kan worden opgeschaald, zodat niet slechts tientallen of honderden, maar duizenden of miljoenen koraaltjes opnieuw in riffen geplant kunnen worden.
Wat blijft te doen?
De ontwikkeling is veelbelovend, maar de echte test komt als de gekweekte koralen weer teruggeplaatst worden in natuurlijke riffen. De vraag is of ze zich daar voldoende handhaven en groeien. Onderzoekers en organisaties willen eerst een betrouwbare kweekruimte en veilige methoden hebben voordat ze grootschalige uitplanting starten.
Toch biedt de robot-hand een belangrijk hulpmiddel. Dankzij automatisering wordt koraalkweek minder arbeidsintensief en meer schaalbaar, wat wereldwijd kan bijdragen aan herstel van koraalriffen. In tijden van klimaatstress en verlies van biodiversiteit kan zo’n innovatie het verschil maken.