In
China begint de mijnbouw van
Bitcoin weer op te leven, ondanks het
verbod uit 2021. Volgens een
artikel van Reuters zijn bedrijven en individuele operators stilletjes herstart met activiteiten, vooral in energierijke provincies met goedkope stroom.
Hoe de terugkeer eruitziet
In provincies zoals Xinjiang, waar veel overtollige energie beschikbaar is, draaien nieuwe mijnbouwprojecten. Een lokale miner vertelde dat er nieuwe projecten in de bouw zijn en dat men ‘mijnt waar elektriciteit goedkoop is’. Volgens data van de organisatie Hashrate Index had China eind oktober 2025 ongeveer 14% van de wereldwijde
bitcoin-mijnbouwmarkt in handen. Daarmee keert het land terug op de derde plaats.
Waarom nu weer groei
De groei komt niet zomaar. De stijgende prijs van Bitcoin maakt de mijnbouw lucratiever. Tegelijk is er veel infrastructuur beschikbaar: datacenters, stroomnetten en ruimte in provincies met goedkope energie. Een andere factor: fabrikanten van mijnbouwmachines in China melden een sterke stijging van de binnenlandse verkoop. Zo gaf het bedrijf Canaan Inc. aan dat meer dan de helft van de kwartaalomzet nu uit China komt, tegenover slechts 2,8% in 2022.
Verbod en handhaving
Formeel is de mijnbouw van bitcoin nog steeds verboden in China: in 2021 werden alle cryptocurrency-transacties en miningactiviteiten landelijk verboden door de centrale overheid. Maar in de praktijk lijkt de handhaving in sommige regio’s behoorlijk losser. Lokale economische belangen – goedkope energie, capaciteit die anders ongebruikt blijft – doen hun werk. Een analist zei dat “Chinese beleidsflexibiliteit zich toont wanneer economische prikkels sterk zijn in specifieke regio’s”.
Gevolgen en betekenis
Deze heropleving van de mijnbouw in China kan meerdere effecten hebben. Ten eerste wijst het op de veerkracht van mijnbouwactiviteiten, ook in landen waar formeel een verbod geldt. Ten tweede kan dit een invloed hebben op de wereldwijde verdeling van mijnbouwcapaciteit: China was ooit dominant, vertrok grotendeels na het verbod, maar nu keert het terug. Ten derde stelt het vragen over de werkelijk haalbare handhaving van verboden en de dynamiek tussen lokaal economisch belang en nationale regelgeving.
Voor wie, wat nu?
Voor bedrijven en investeerders in de cryptosector is deze ontwikkeling een signaal dat China weer langzaam op de radar verschijnt als mijnbouwnatie. Voor beleidsmakers betekent het dat nationale besluiten mogelijk minder invloed hebben dan gedacht, zeker als lokaal belang sterk is. Voor het bredere publiek is het een herinnering dat de wereld van
crypto-mijnbouw voortdurend verandert en zich uitstrekt over nationale grenzen en beleidskaders heen.
De terugkeer van China naar de bitcoin-mijnbouw laat zien dat zelfs strikte maatregelen niet altijd het einde betekenen van een activiteit. In energierijke zones met infrastructuur, goedkope stroom en marktbewegingen blijft het rendabel en dus aanwezig, ook al staat het officieel op verboden terrein.