De AI strijd in Washington: hoe een handtekening de tech sector verdeeld

In Washington worden dagelijks besluiten genomen die grote gevolgen hebben voor technologie bedrijven, investeerders en gebruikers. De discussie rond kunstmatige intelligentie in de Verenigde Staten staat in volle gang. De nieuwste executive order van Trump heeft onder beleidsadviseurs dan ook voor flink wat gefronste wenkbrauwen gezorgd.

De onrust draait om David Sacks, de AI- en crypto-adviseur van Donald Trump. Sacks was een belangrijke architect achter een presidentieel decreet dat staten verbiedt om hun eigen AI-wetgeving te ontwikkelen. In plaats daarvan moet er een federale standaard komen voor kunstmatige intelligentie. Op papier klinkt dat aantrekkelijk. Grote techbedrijven klagen al jaren over een lappendeken aan regels per staat en pleiten voor duidelijke landelijke kaders.

Toch sloeg de sfeer snel om. Lobbyisten en beleidsadviseurs binnen de sector vrezen dat deze harde aanpak juist averechts werkt. Door staten expliciet buitenspel te zetten, groeit de politieke weerstand. Niet alleen bij Democraten, maar ook bij Republikeinse gouverneurs. Een opvallende criticus is Gavin Newsom, die waarschuwde dat Washington hiermee te ver gaat.

Volgens ingewijden is het probleem niet zozeer het doel, maar de route. In Washington draait alles om onderhandelen en compromissen. Het decreet van Sacks wordt gezien als een eenzijdige machtsgreep, iets wat zelden goed valt in het Congres.

Voor de AI-sector lag er juist een andere strategie op tafel. Bedrijven waren bereid om strengere federale regels te accepteren, inclusief bepalingen rond kinderbescherming en verantwoord AI-gebruik. In ruil daarvoor zouden staten hun eigen wetgeving beperken. Die deal had via het Congres kunnen lopen en kans gehad op brede steun.

Door het presidentiële decreet is die route grotendeels vastgelopen. Wetgevers voelen zich gepasseerd en staten bereiden zich voor op juridische stappen. Juristen wijzen erop dat het decreet juridisch kwetsbaar is en mogelijk jarenlang kan worden aangevochten. Dat betekent onzekerheid, precies wat bedrijven wilden voorkomen.

Binnen de industrie groeit daardoor twijfel over de rol van Sacks. Waar hij eerst werd gezien als bruggenbouwer tussen Silicon Valley en Washington, zien sommigen hem nu als een risico voor stabiele AI-regelgeving. Niet omdat zijn visie onredelijk is, maar omdat de politieke realiteit complexer blijkt.

De discussie laat zien hoe gevoelig AI-regulering is geworden. Het gaat niet alleen om technologie, maar ook om macht, autonomie van staten en politieke verhoudingen. Voorlopig lijkt de sector verder verwijderd van duidelijke regels dan ooit. En ironisch genoeg is dat precies het probleem dat dit decreet had moeten oplossen.